Politiewerk stopt nooit, ook niet in corona-tijden

Hoe raar de tijden ook zijn en wat er ook gebeurt in de wereld, het werk van de politie stopt nooit. Het verandert misschien, maar ze blijven hard nodig. Misschien wel juist in rare tijden.

“Het is niet anders, maar we gaan wel door,” bevestigt Jaco Wilstra. Hij is sinds een paar jaar wijkagent in Dirksland. Ook voor de Prins Maurits in Middelharnis is hij het aanspreekpunt, al is dat nu natuurlijk een stuk minder.

“Ons werk gaat natuurlijk altijd door. Als wijkagent ben je een sleutelfiguur in de samenleving en veel werk gaat telefonisch of via de mail,” vertelt hij. “De overleggen zijn vervallen, maar alle andere dingen gaan gewoon door. En hoewel er veel digitaal kan, fiets ik nog altijd door het dorp heen. Mensen vinden het toch fijn om ons op straat te zien.”

Hoewel het werk doorgaat, is het toch anders dan eerst. “Het is even passen en meten, maar we komen er wel uit. De noodhulpdienst rijdt gewoon op meldingen af. Af en toe is het even improviseren, maar ik denk dat we onze draai wel gevonden hebben.”

Zo houden ze allemaal, zo lang het kan, de gepaste afstand. “Soms ontkomen we er niet aan,” laat hij weten. “We zitten samen in de bus, dan heb je die afstand niet. En als we naar een melding moeten is het ook niet haalbaar. Maar dat zijn bijzondere gevallen. Over het algemeen lukt het goed om die anderhalve meter in acht te houden.”

Maar het levert ook bijzondere samenwerkingen op. “Ja, er ontstaan mooie initiatieven. We werkten altijd al nauw samen met de boa’s en jongerenwerkers, maar je ziet nu toch een bijzondere samenwerking ontstaan. Dat is heel fijn, ik hoop dat we dat ook na de corona-crisis erin kunnen houden.”

Zoals eerder gezegd is het ook voor de politie af en toe passen en meten. Zo zat er eerder anderhalf uur overlapping tussen twee diensten, dat zijn nu nog maar 10 minuten. “We zorgen ook dat er zo min mogelijk mensen op het bureau zijn,” zegt Jaco. “We zijn gewoon open op dezelfde tijden als eerst. Maar er hangt bijvoorbeeld een scherm voor de balie en als het kan handelen we aangiftes telefonisch af.”

Daarnaast zijn er ook extra hygiënemaatregelen genomen. “We hebben beschermende kleding en mondkapjes voor het geval dat nodig is, daar zijn protocollen voor geschreven. We doen er alles aan om besmetting te voorkomen,” laat Jaco weten. “En voor mezelf was ik wat vaker mijn handen. We maken dingen wat extra schoon, maar niet tot in den extremen. Ik houd me gewoon aan de maatregelen en ik denk dat je het dan voor het grootste deel wel voor elkaar hebt.”

Ondanks dat Jaco als wijkagent dicht bij de mensen staat, is hij niet bang voor het virus. “Ik denk het niet, nee,” zegt Jaco. “Je weet wat er kan gebeuren en de kans is vrij groot dat je het virus oploopt. We letten goed op de symptomen.”

Met het ziekenhuis in zijn gebied is het ook niet altijd even makkelijk. “Ik hoor verhalen uit de wijk van mensen uit de buurt die in het ziekenhuis liggen. Iedereen kent wel iemand die het virus heeft (gehad). Het is daarom wel belangrijk dat we het goede voorbeeld geven aan de rest. Ik heb ook goed contact met het ziekenhuis, aangezien dat in mijn gebied ligt. Het is mooi om te zien dat sommige dingen snel geregeld kunnen worden als het nodig is.”

“We zien bepaalde meldingen wel afnemen, zoals alcohol- en drugsoverlast door feestjes. Maar mensen zitten nu wel veel thuis en dan kunnen ergernissen oplopen. Burenruzies, geluidsoverlast. Die meldingen zien we nu wel wat vaker voorbijkomen.”

En er gaan overal verhalen rond over jeugd die zich niet aan de maatregelen houdt. Feestjes die gegeven worden, grote groepen op straat. Toch lijkt dat op Goeree-Overflakkee mee te vallen. “We hebben af en toe wat jeugd op straat die zich niet aan de regels houden, maar het valt mee. Ik zie over het algemeen vooral dat het een stuk rustiger is op straat. Mensen blijven thuis en dat snap ik wel. 400 euro is een hoop geld, veel mensen nemen liever geen risico.”

Ook is Jaco blij met hoe het nu gaat. “Ik ben over het algemeen erg tevreden over hoe we allemaal omgaan met de maatregelen,” bevestigt hij. “Ik ergerde me in het begin wel aan het hamsteren van wc-rollen. Maar het is ook mooi om te zien dat er zoveel mooie initiatieven worden opgezet. Er wordt veel meer gedacht aan andere mensen nu. Bijvoorbeeld het muziek maken bij verzorgingstehuizen, kinderen die tekeningen maken of een boodschap voor de buren. Heel mooi is dat.”

Als wijkagent is één van je taken om een beetje op de wijk te letten en dan is het nooit mis om wat tips mee te geven aan de mensen thuis. “Houd vol. Dat wordt heel veel gezegd, maar het blijft belangrijk. Het is een moeilijke tijd, maar het is belangrijk om je gezonde boeren verstand te blijven gebruiken,” zegt Jaco. “Stel, over een maand worden de maatregelen versoepeld, dan moeten we nog steeds logisch na blijven denken. Als we ineens weer allemaal samen gaan komen, krijgen we toch weer een probleem. We moeten de zorg niet overbelasten. Dus gebruik je verstand.”

Hij klinkt streng, maar hij bedoelt het goed. “Het overgrote deel van de mensen doet het fantastisch. Je hebt er altijd een paar uitschieters bijzitten, dat hoort erbij. Je kunt er niet vanuit gaan dat iedereen het snapt. Maar ik ben blij dat de meeste mensen het goed doen. Ik denk dat we ook wel veel kunnen leren van deze situatie.”

Het is natuurlijk wennen aan de maatregelen, maar sommigen leveren ook goede dingen op. “De saamhorigheid mag blijven,” vindt Jaco. “We moeten niet vergeten wat er belangrijk is in het leven. Bijvoorbeeld de zorg. We vinden het heel normaal en ze zijn er altijd. Maar we zien nu pas echt hoe hard we hen nodig hebben. Ik hoop dat we dat niet vergeten. En natuurlijk hoop ik dat we ook na deze crisis naar elkaar om blijven kijken. Er zijn genoeg mensen die het hierna ook nog heel goed kunnen gebruiken.”