De eerste sepia-inktvissen van het jaar zwemmen rond in de Oosterschelde. Dat is goed nieuws voor de deelnemers van het WK Onderwaterfotografie in mei: de kans is namelijk groot dat zij deze prachtige dieren dan kunnen fotograferen. De felgekleurde dieren lijken veel te exotisch voor Nederland, maar horen gewoon bij onze inheemse soorten.
Als de Zeeuwse Oosterschelde rond deze tijd van het jaar de perfecte temperatuur voor de sepia’s heeft bereikt, zo’n 12 graden Celsius, komen ze massaal naar de Oosterschelde toe. De inktvissoort, die ook wel zeekat genoemd wordt, komt naar Nederland om te paren, eieren af te zetten en om er uiteindelijk te sterven
Lees ook: Programma's dodenherdenking Goeree-Overflakkee
Voor veel sportduikers is de komst van de sepia’s het startschot en meteen ook het hoogtepunt van het duikseizoen. De sepia’s hebben tijdens de paring namelijk een prachtige kleur, waardoor het een spectaculair gezicht is om deze beesten van dichtbij te zien.
“Het is ook niet toevallig dat het WK in mei wordt georganiseerd,” vertelt Desmond van Santen, beleidsmedewerker van de Nederlandse Onderwatersport Bond. “De komst van de sepia’s in mei was zeker een belangrijk argument om het WK in deze maand te organiseren.”
Hoewel sepia’s zich weinig aantrekken van mensen, verzoekt de Nederlandse Onderwatersport Bond duikers afstand te houden en de dieren niet aan te raken. “Als het te druk wordt onder water, ga dan naar alternatieve duiklocaties rond de Oosterschelde waar de sepia’s ook te zien zijn.”
Het vrouwtje legt de eitjes, iets dat soms wel een hele dag kan duren. Ondertussen beschermt het mannetje zijn vrouwtje tegen de voortplantingsdrang van concurrerende mannetjes. Wanneer de twee- tot driehonderd eitjes zijn afgezet trekt het mannetje terug naar warmer water. Het vrouwtje sterft meestal vrij snel nadat ze de eitjes heeft gelegd.
Na ongeveer acht weken komen de eieren uit, waarna de ongeveer één centimeter kleine diertjes een beschut plekje in het zand zoeken om verder te groeien. Daarna trekken ze naar open zee.
Een sepia heeft geen botten, alleen een interne schelp. Deze schelp, bekend als zeeschuim, spoelt zeker in de zomer volop aan op de Nederlandse en Belgische stranden.
Het is een eetbare soort die vooral in de streken rond de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee wordt gevist en gegeten.
Lees ook: Bevrijdingsfestival Goeree-Overflakkee groot succes
“ Washington DC Zoo – Sepia officinalis 2 ” by © Jarek Tuszynski / Wikimedia Commons . Licensed under CC BY-SA 3.0 via Wikimedia Commons .