Het leven wordt raarder en raarder. We moeten afstand van elkaar houden, moeten zoveel mogelijk thuis blijven en alle leuke evenementen zijn geannuleerd. En toch zijn we dichter bij elkaar dan ooit.
Door Sam Fish
Dat blijkt wel uit Koningsdag 2020. Een paar dagen geleden kregen we een berichtje binnen van Renate de Neef. Ze organiseerde met haar buurtjes in de Fazantstraat in Sommelsdijk een kleedjesmarkt vanuit de voortuin. “Buren mogen één voor één langs komen om te shoppen,” vertelt ze. Ook heeft ze de hele straat versierd met rood-wit-blauwe en oranje vlaggetjes. En ineens stopt er een busje voor de deur. “Oh, momentjes, sorry. Dat is Bakkerij Koese, ik heb oranje tompoucen besteld voor alle buren. Zonder tompoucen is het geen echte Koningsdag.”
Is de voortuin is dochter Mirjam (9) al haar spullen al aan het klaarleggen als er op het grasveld aan het einde van de straat ineens veel mensen verzamelen. Het blijkt één familie te zijn van wie de (groot)ouders in Den Hoogen Caemer wonen.
“Dat zijn opa Bram en oma Willy,” zegt Niek Cornelissen. “Opa was altijd voorzitter van de Oranjevereniging in Dirksland en Koningsdag is heilig voor hem. We hebben dus met zijn allen gezorgd dat we hier konden zijn, inclusief tompoucen en muziek.” Iemand heeft zelfs twee tompoucen bij Bram en Willy voor de deur gezet.
Na het Wilhelmus luisteren ze gezamenlijk naar de toespraak van de Koning, met een speaker versterkt vanuit iemands telefoon. Daarna worden er nog drie liedjes gezonden. “Hartstikke leuk,” laat Bram achteraf weten vanaf het balkon. “Hoe krijg je het verzonnen? Het was fantastisch!”
Na het eten van de tompoucen pakt de hele familie de spullen weer en gaan ze terug naar huis. Ook de groep buren uit de Fanzantstraat zong mee en gaat weer terug naar hun eigen tuin.
Mirjam heeft inmiddels gezelschap gekregen van vriendin Lindsay (9). Ook zij heeft haar spullen uitgestald op haar kleedje. Speelgoed, knuffels, spelletjes, noem het maar op of het ligt er. “Ik vind het wel moeilijk om mijn uil te verkopen, maar ik zet me eroverheen,” zegt ze stoer. “Het geld dat ik vandaag verdien gaat in mijn spaarpot, maar ik spaar nog nergens voor.”
Mirjam pakt het iets anders aan. “Ik heb figuurtjes gemaakt met foamslijm en mama had nog kaarten over, dus die verkoop ik. En ook nog oud speelgoed erbij,” vertelt ze. “De opbrengst gaat naar het Diabetes Fonds. Ik heb zelf sinds drie weken diabetes, dus ik wilde iets terug doen. Het is een goede stichting.”
“Mensen zijn nog de hele dag welkom, hoor,” zegt Renate snel. “En als je niets wilt kopen, dan is een losse donatie natuurlijk ook altijd welkom.”
Na een heerlijke tompouce gaan we door de wijk in, in principe richting huis om met het artikel aan de slag te gaan. Maar onderweg zijn veel spelende kinderen op straat te zien. Ze doen spelletjes, zijn mooi uitgedost en maken tekeningen op straat. Er worden Nederlandse vlaggen getekend en spelletjes met stoepkrijt op de straat gemaakt. Ouders houden vanuit de tuinstoel een oogje in het zijl en genieten op afstand van de oranje zoetigheid van de bakker.
Koningsdag is dit jaar misschien niet zoals we het gewend zijn, maar het is er wel eentje om op terug te kijken. We houden afstand, maar we doen het toch samen.