Het grote feest voor hun 65-jarig huwelijk vieren ze in de Vliedberg in Ouddorp. Maar het begon allemaal in het hoge noorden, in het Groningse haren.
Door Sam Fish
“Iwe was mijn buurjongen,” vertelt Gerda (88). “We hebben dus nooit echt een bijzondere ontmoeting gehad, hij was er gewoon altijd. En dat voelt eigenlijk wel heel fijn. We zijn gewoon langzaam naar elkaar toe gegroeid. En we zijn nog altijd heel erg gelukkig samen. Dat is het belangrijkste voor mij.”
Iwe (93) voer voor het huwelijk regelmatig op Azië. “We schreven elkaar dan altijd brieven. Dat was best een lastige tijd,” Gerda weet het nog goed. “Maar het was zo fijn toen hij uiteindelijk weer thuis was. Hij kreeg toen werk aangeboden in Gouda en later in Hellevoetsluis. Daar werkte hij mee aan de Deltawerken. En zo zijn we aan deze kant van het land terecht gekomen. We hebben zestig jaar in Hellevoetsluis gewoond. Uiteindelijk hebben onze dochters ons verhuisd naar de Vliedberg in Ouddorp. En we zitten hier prima.”
Familie
Iwe en Gerda kennen elkaar dus al bijna hun hele leven. “We zijn elkaar ook nooit echt uit het oog verloren,” laat ze weten. “Hij is natuurlijk vier jaar gaan varen, maar ook toen hebben we altijd contact gehouden. Ik wist gewoon dat ik hem niet moest laten gaan. En ik had gelijk. Doordat hij zolang weg was hebben we zeker vijf jaar verkering gehad voordat we gingen trouwen. Zeker toen was dat een lange tijd.”
Het stel kreeg samen twee dochters. Zij hebben op hun beurt voor vier kleinkinderen gezorgd. En inmiddels zijn er ook al zes achterkleinkinderen. “We hebben een prachtige familie. Ik ben blij dat we hier vandaag allemaal samen kunnen zijn,” zegt Gerda en ze kijkt naar de mensen aan de lange tafel. Voor de gelegenheid hebben ze een hoek ingericht in de grote hal van de Vliedberg. Versierd met ballonnen en slingers. Kleine taartjes en chocolaatjes. Een mooie plek om samen te komen zonder dat het te druk wordt in hun appartement.
Werk
Zoals gezegd werkte Iwe dus op een schip en aan de Deltawerken. Toen die werken eenmaal klaar waren is hij voor de klas gaan staan. Hij gaf 25 jaar lang les op de Haven en Vervoerschool voordat hij met pensioen ging.
Gerda was voor het huwelijk stenotypiste in Groningen. Toen de twee eenmaal getrouwd waren ging alle aandacht naar het huishouden en de kinderen. “Ik ben de herenmode in gegaan toen de kinderen eenmaal het huis uit waren. En toen ik 60 jaar werd vond ik het mooi geweest. Het was tijd voor pensioen zodat ik samen met mijn man kon gaan genieten.”
Tegenwoordig doen ze niet veel meer. Beiden kunnen ook niet meer heel veel door lichamelijke kwalen. Maar Gerda leest graag en samen lezen ze elke ochtend de krant en drinken ze koffie. En als er iets leuks op tv te zien is, dan staat die ook aan. “We vermaken ons prima,” laat Gerda weten. “We doen misschien niet veel, maar zolang we samen zijn, zijn we allebei gelukkig. En daar gaat het om.”