Vrijdag 3 mei was een heugelijke dag voor mevrouw Struik. De bewoonster van het Nieuw Rijsenburgh mocht namelijk haar honderdste verjaardag vieren!
Door Sam Fish
Samen met haar familie geniet ze in haar woonkamer van een heerlijk stuk taart en vertelt ze blij dat ze een brief van de koning heeft gekregen. “Geen idee waarom, zo speciaal ben ik niet,” zegt ze eerlijk. “Ik vind het wel heel erg bijzonder, maar ik geloof niet dat ik die brief verdiend heb.” Op de vraag of ze haar verjaardag nog groots gaat vieren schut ze haar hoofd. “Dit is goed genoeg. Ik stuur niemand weg, maar nodig ook niemand uit. Daar ben ik te oud voor.”
Familie
Martina Struik, beter bekend als Tine, komt uit een groot gezin. “Ik was nummer vier van zeventien kinderen,” vertelt ze. “Van de zeventien zijn er nu nog acht over. Ik ben op dit moment de oudste.” Tine werd geboren in Stad aan ’t Haringvliet en heeft door haar leven heen altijd op het eiland gewoond. “Ik ben een aantal keer verhuisd, maar ik woon nu een aantal jaar hier in Middelharnis.”
Inmiddels is ze alweer 45 jaar alleen. “Mijn man overleed met 56 jaar,” laat ze weten. “Ik mis hem nog vaak. Ik ben al zo lang alleen.” Gelukkig krijgt ze nog regelmatig bezoek van haar kinderen. Van de vijf kinderen die ze had zijn er nu nog drie over. “Ik heb ook al acht kleinkinderen, vijftien achterkleinkinderen en zelfs al twee achterachterkleinkinderen.”
- LEES OOK: Obs J.C. van Gent viert 50-jarig bestaan
Werk
“We woonden op een boerderij dus we moesten werken, werken, werken,” zegt Tine. “De koeien moesten gemolken worden. Ik moest dan om 5 uur mijn bed uit, want de melk werd al vroeg opgehaald. Ik heb daar elke dag gewerkt, maar niet op mijn trouwdag.”
Na haar huwelijk ruilde ze haar werk op de boerderij in voor de verkoop van textiel, koffie en thee. “Met een koffer achterop de fiets ging ik bij mensen langs om spullen te verkopen,” vertelt ze. Twee keer in de week ging ze dan met de boot naar Rotterdam om een nieuwe voorraad in te kopen. “Dan kon ik wel eens meeliften met de vrachtwagenchauffeurs. Zo heb ik ook mijn tweede man ontmoet. Hij werkte bij Van Dongen.”
Geheim
Veel mensen hopen ook de prachtige leeftijd van 100 jaar te halen, maar niet iedereen lukt het. Maar echt een geheim lijkt er niet te zijn. “Niemand kan daar iets aan doen,” zegt mevrouw Struik. “Ik heb nooit iets speciaals gedaan, alleen hard gewerkt en niet gesnoept. Maar tegenwoordig neem ik wel elke ochtend een koekje bij de koffie. Ik denk dat ik die nu wel verdiend heb.”
