Help Caty’s Pakhuis om mensen te helpen
Caty Breeman is 62 jaar en woont in Stellendam. Ze heeft altijd in de horeca gewerkt en een paar jaar schoongemaakt. Maar nu doet ze iets waar haar hart van overloopt.
Door Sam Fish
Caty’s Pakhuis is een voedselkastje, voedselbank en speelgoedwinkel in één. Dat begon zo’n 15 à 16 jaar geleden. “Er kwam een vrouw over de vloer om mijn gordijnen te verstellen”, vertelt Caty. “We raakten aan de praat en de vrouw vertelde dat ze eigenlijk niet veel had. Ik vroeg daarop wat ze nodig had en zo zijn we haar gaan helpen. Dat begon met tandpasta en andere kleine kinderen. En dat is langzaamaan gaan groeien. Ik zette een boodschappenkast neer op onze oprit, want deze vrouw kon niet de enige zijn die het moeilijk had. En dat werd steeds groter, zeker na corona. Op dit moment helpen we 16 gezinnen structureel.”
Deze 16 gezinnen krijgen elke week een boodschappentas vol eten en andere benodigdheden. Daarin zitten drie verse maaltijden, brood, houdbare boodschappen en fruit. Het is genoeg om zes dagen van te kunnen leven. Deze tassen zijn aangepast naar het aantal mensen in het gezin en wat ze lekker vinden. “Als we mensen dingen gaan geven waar ze niets mee kunnen, dan heeft onze hulp nog steeds geen nut. Dus we vragen vooraf wat ze lekker vinden, of er allergieën zijn of andere dieetwensen. En daar gaan we vervolgens mee aan de slag”, legt Caty uit. “De 16 gezinnen die we nu helpen is wel echt het maximale. We helpen hen een half jaar, daarna bouwen we af en wordt er een plan gemaakt zodat ze terug op eigen benen kunnen staan.”
Hulp
In principe doet Caty het alleen, maar ze krijgt hulp uit alle hoeken. Daardoor kan de voedselkast op de oprit gevuld blijven voor de gezinnen die nog wachten op hulp door middel van de boodschappentassen. “In de voedselkast liggen houdbare producten, maar ook groente en fruit en in de vriezer ligt vlees. Daarvoor kunnen mensen aanbellen”, laat Caty weten. “En als iemand iets specifieks nodig heeft, dan kunnen we dat altijd bestellen.”
De hulp die Caty krijgt komt in de vorm van geld en andere bijdragen. “Er is iemand die elke week de kast komt opruimen en aanvullen”, vertelt ze. “Maar eigenlijk helpt het hele dorp mee door spullen te doneren. Soms komt er ineens een vol zegelboekje door de brievenbus, of zet iemand een lading statiegeldblikjes en -flessen in de tuin.” Maar het mooiste is nog dat mensen die zelf hulp nodig hadden, uiteindelijk terugkomen om zelf te helpen. “Bijvoorbeeld de vrouw van de gordijnen die tandpasta nodig had. Zij komt nu elk jaar tandenborstels en tandpasta brengen. Dat laat heel goed zien dat het werkt en dat er goedheid in de mensen zit.”
Daarnaast zijn er ook veel bedrijven die een steentje bijdragen om de mensen te helpen. Zowel in Stellendam als in de omliggende dorpen wordt er geholpen. Zo zijn er vrijwilligers die langs adressen gaan om van alles te verzamelen voor in de tassen en voedselkast. “Zonder hen kan ik dit niet doen”, weet ook Caty. “Sommige bedrijven willen niet genoemd worden en ik wil niet namen gaan noemen en iemand daarin vergeten. Maar via deze weg wil ik iedereen die helpt, op welke manier dan ook, bedanken. Je weet wie je bent en ik ben jullie enorm dankbaar.”
Stichting
Wat Caty doet in Stellendam is prachtig, maar het is niet uniek. Op diverse plekken op het eiland staan inmiddels voedselkastjes. Daarin kunnen mensen producten zetten die ze zelf niet nodig hebben. Ook mogen ze natuurlijk iets meenemen wat ze wel goed kunnen gebruiken. Zo helpen mensen elkaar. De mensen die die voedselkastjes organiseren lopen echter allemaal tegen dezelfde dingen aan. Het is te druk, dus de kastjes zijn snel leeg en er is geen geld om het aan te vullen.
Daarom is er anderhalf jaar geleden een stichting opgericht met hulp van de gemeente. “Mensen kunnen bij die stichting geld doneren. Dat kan voor een dorp naar keuze of in het algemeen. Elke maand wordt dat gedoneerde geld omgezet in boodschappen bonnen die bij supermarkten besteed kunnen worden. Zo kunnen de organisatoren van de kastjes deze weer aanvullen en mensen blijven helpen.”
En dat is niet alles. De stichting heeft een ANBI status waardoor het gedoneerde bedrag afgetrokken mag worden van de inkomsten- of vennootschapsbelasting. Dat is voor donateurs dus heel fijn. Maar door de ANBI status mogen de beheerders van de voedselkasten ook aankloppen bij het Armoedefonds. Daar kunnen ze elke maand een hygiënepakket aanvragen dat over de kasten verdeeld wordt.
Speelgoedwinkel
Maar naast de boodschappenhulp heeft Caty ook een eigen speelgoedwinkel. “Dat speelgoed komt van de groothandel en heb ik gewoon betaald. Een derde van de opbrengsten uit die speelgoedwinkel gaat naar nieuw speelgoed. De rest gaat naar de boodschappen”, vertelt Caty. “In de speelgoedwinkel kunnen kinderen spullen verzamelen voor hun verjaardag. Die cadeautjes worden dan verzameld in een aparte doos en de visite kan dan hier een cadeautje uit de doos uitkiezen en betalen. Maar mensen kunnen ook gewoon een cadeautje komen halen en er zijn zelfs cadeaubonnen. Die kunnen hier gekocht en weer ingeleverd worden.”
Gezinnen die een boodschappentas krijgen van Caty, mogen ook af en toe iets uit komen zoeken in de speelgoedwinkel. “Bijvoorbeeld als ze hun zwemdiploma hebben gehaald. En soms doe ik er iets kleins bij in hun boodschappentas.”
Maar ook daar houdt het nog niet op. Onlangs won Caty bij de Postcode Loterij een gratis uitje. “Ik heb dat uitje gegeven aan een gezin dat het zwaar heeft. De kinderen gaven aan dat ze graag eens naar een legermuseum zouden gaan. Met het uitje kon ik kaartjes krijgen voor het Nationaal Militair Museum in Zoest. Dus die heb ik aan hen gegeven en dan zorg ik er ook nog voor dat ze er kunnen komen. Dus ik geef wat geld voor de benzine of ik rij zelf met hen.”
Help mee
Wat Caty doet is natuurlijk fantastisch, maar om het te kunnen blijven doen heeft ze hulp nodig. “Ik heb heel veel mensen die me helpen bij het vullen van de tassen en kast. Maar soms heb ik iets anders nodig dan dat. Zeker met de feestdagen die eraan komen doe ik graag wat extra’s voor de gezinnen die het moeilijk hebben”, vertelt Caty. “Boodschappen, cadeaukaarten, ze zijn allemaal welkom. Maar de Postcode Loterij heeft ook weer de vegetarische cadeaubonnen verstuurd. Daarmee kun je verse producten kopen. Heb jij zo’n kaart gekregen en gebruik je hem niet? Dan zou ik hem heel graag zelf gebruiken om de gezinnen die het nodig hebben net wat extra’s te kunnen geven. Je maakt mij, en hen, er enorm blij mee.”
Wil je helpen, maar heb je die kaart niet en heb je ook geen tijd om boodschappen af te leveren? Dan kun je natuurlijk altijd een donatie doen aan de Stichting Voedselkastjes Goeree-Overflakkee. Zoals gezegd kun je daar een algemene donatie doen of een donatie voor een specifiek dorp. “Als iedereen een kleine donatie doet, dan wordt het vanzelf een groot bedrag. En zo helpen we samen de mensen die nét te veel verdienen om aan te kunnen kloppen bij de Voedselbank. Samen kunnen we voor elkaar zorgen.”
