De Omloop is al jaren het grootste sportevenement op Goeree-Overflakkee. Van vrijdag 18 op zaterdag 19 augustus was alweer de 28ste editie van het evenement. Leen Wielhouwer heeft er maar vier gemist.
“Dit was mijn 24ste Omloop en er hebben heel wat zware wandeltochten tussen gezeten, maar dit sloeg wel alles. Het was echt een pittige editie,” vertelt Leen Wielhouwer twee dagen na het evenement. “Het bleef gelukkig lang licht, maar we liepen bij Sommelsdijk de polder in en toen was de wind al heel streng. Het strand was ook erg vermoeiend. Er was geen stukje hard zand te vinden en dan duurt het heel lang voordat je bij de Vuurtoren bent.”
“Ik heb in ’t Centrum in Ooltgensplaat een blaar laten prikken, dat was nog een overblijfsel van de Nijmeegse Vierdagen, maar verder heb ik nergens last van gehad,” zegt hij. “Ik zal niet zeggen dat het de zwaarste Omloop was, want dat was de vijftiende editie in 2004, maar hij was zeker wel pittig.”
LEES OOK: Sander Kok (14) wil gewoon schaken, kom jij bij het jeugdteam?
Voorbereiding
“Ik moeten toegeven dat ik niet het hele jaar door oefen, in de winter ga ik liever schaatsen, maar zodra het voorjaar weer start trek ik mijn wandelschoenen aan en ga ik weer mee doen met verschillende wandeltochten,” vertelt hij. “Dat doe ik met een groep enthousiastelingen uit Brabant en dan proberen we toch wel elke veertien dagen mee te doen met een tocht van zo’n veertig kilometer. Dat moet ook wel, want je loopt niet zomaar even 110 kilometer zonder training.”
De Omloop
Al sinds 1990 lopen honderden mensen in augustus een rondje om het eiland. Leen Wielhouwer heeft er maar vier gemist. “Ik heb voor het eerst meegedaan tijdens het eerste lustrum van de loop en ik heb ze tot nu toe allemaal uitgelopen. Maar wij zijn sowieso geen opgevers,” met ‘wij’ bedoelt Leen zichzelf, zijn zus en zijn broer. “Mijn zus en ik lopen hem altijd samen. Mijn broer heeft dit jaar helaas bij Paal 10 moeten opgeven door kramp. Mijn kleinzoon en de schoonzoon en wat kleinkinderen van mijn broer hebben ook meegedaan met de tocht naar Goedereede.”
“De aantrekkingskracht van de Omloop is voor mij toch wel de uitdaging die het meebrengt,” vindt Leen. “Je wordt elk jaar ouder en dus wordt het ook elk jaar zwaarder. Het voelt dan heel erg goed als het weer lukt om hem uit te lopen. De tijd waarin ik hem loopt maakt me tegenwoordig niet meer uit, als ik de finish maar haal. Het snelste dat ik ooit heb gelopen? Toen was ik met de lunch binnen, dit jaar kwam ik om 16.30 uur terug op het Diekhuusplein.”
Onderweg
De een zingt hard mee met muziek, de ander kletst en weer een ander loopt nog net niet met oogkleppen op en zegt geen woord. “Voor mij is het een combinatie van de laatste twee. Muziek luisteren we sowieso niet onderweg. Soms is het stil, bijvoorbeeld tijdens heel slecht weer, dan heb je je energie nodig om daar doorheen te komen. En op andere momenten kletsen we gezellig. Het moment moet er goed voor zijn. Je hoeft niet altijd iets te zeggen, daar ga je ook langzamer van lopen,” legt Leen uit.
Waar je ook langzamer van gaat lopen is bagage. “Ik neem altijd alleen een heuptasje met water mee, een pet en een regenjasje,” vertelt hij. “Er rijdt een busje mee met tassen, dus die kom je bij verschillende posten tegen, daar kun je dan bijvoorbeeld droge kleren of iets anders in stoppen. Onderweg krijgt je eten en drinken, dus dat hoef je ook niet mee te nemen. Je moet echt zo min mogelijk meenemen, want je moet alles meesjouwen en dat remt je echt af. Het loopt ook niet lekker als je het mij vraagt.
LEES OOK: Voetbalinstuif bij S.V. DBGC
Organisatie
“Ik geloof dat de organisatie elk jaar weer klachten krijgt over dingen die zogenaamd niet goed waren tijdens de Omloop, maar ik ben blij dat het elk jaar weer georganiseerd wordt, hoor,” laat Leen weten. “Het is fijn dat de verschillende wandeltochten hier in de buurt elkaar niet in de weg zitten. We kunnen nu overal aan meedoen en dat is fijn. Complimenten aan de organisatie. Van mij zullen ze geen kritiek krijgen.”
De Omloop trekt elk jaar weer een hoop deelnemers, dit jaar zelfs ruim 1300 in totaal. “De afstand tot Goedereede, de 20 kilometer, trok een hoop nieuwe en jonge lopers. Dat gaf ons erg veel energie, want het was erg gezellig onderweg. Die moeten ze erin houden,” vindt Leen.
