De coronapandemie duurt inmiddels alweer anderhalf jaar. Veel dingen hebben stilgelegen of liggen nog steeds stil. Maar de vrijwilligers van de buurtpreventieteams op het eiland lopen gewoon door. Zo ook Anton Loggen (70) en Co Ottevanger (63) van het team in Dirksland.
Door Sam Fish
Een paar leden van het team hebben tijdelijk de hesjes aan de kapstok laten hangen. “Zij durfden het niet aan om met anderen te gaan lopen en dat is oké. Hierin moet je je eigen keuzes kunnen maken,” vertelt Anton. “En we hebben het met de rest van de teams goed op kunnen vangen, dus alles is goed gegaan.” Co laat weten dat het wandelen op afstand ook niet altijd heel handig is. “Daar zijn de stoepen nu eenmaal niet breed genoeg voor. Dat maakt het niet echt makkelijker voor ons om afstand te houden. Of we moeten op straat gaan lopen, maar dat is ook niet altijd even veilig.”
“En de communicatie,” gaat Anton verder. “Normaal gesproken kwamen we een paar keer per jaar bij elkaar. Dat kon het afgelopen jaar natuurlijk niet. We spreken elkaar wel onderling via de WhatsAppgroep, maar dat is toch anders. Het is juist fijn om elkaar af en toe echt bij elkaar te hebben. Ik hoop dat dat snel weer kan.”
Fijn en flexibel team
Het team van Dirksland bestaat op dit moment uit 24 leden. “Maar we zijn altijd op zoek naar meer mensen,” zegt Anton snel met een grote grijns. “Het team dat we hebben is heel fijn. Lekker flexibel, iedereen wil overal wel lopen en met iedereen. Zelfs als ze niet op het rooster staan, maar wel zin hebben om te lopen zoeken ze gewoon een wijk op.”
Dirksland is voor het team in vier wijken verdeeld. Verdeeld over de week wordt er in elke wijk wel een keer gewandeld. Op die manier houden de leden het hele dorp in de gaten. Dat doen ze aan de hand van een rooster dat wordt gemaakt door teamcoördinator José. “Er is niet meer of minder gelopen tijdens corona, dat is onveranderd gebleven. De roosters zijn goed gevuld gebleven, ik denk dat we daar best trots op mogen zijn.”
Aanspraak door bewoners
Als je regelmatig op straat loopt met zo’n geel hesje of een buurtpreventiejas, dan kan het niet anders dat mensen je gaan herkennen. En dat zorgt ervoor dat je wel eens wordt aangesproken. “Er zijn niet heel veel problemen in Dirksland,” laat Anton weten. “En gelukkig maar. We zijn er ook niet voor overlast van hangjeugd. Ik heb wel eens iemand aan de deur gehad voor een burenruzie en ik ben zelfs al eens aangesproken over zwerfvuil. Ik laat de mensen dan netjes weten dat de buurtpreventie daar niet over gaat. Ik verwijs hen door naar de juiste personen, zoals de politie, boa’s of gemeente.”
“Het verbaast mij echt dat er geen hangjongeren zijn,” zegt Co. “Er zat een tijdje een groep bij de skatebaan aan de rand van het dorp. Maar dat is nu ook rustig. En ik merk verder dat de mensen zelf ook alerter worden wanneer ze ons zien lopen.” Anton merkt dat vooral aan de verlichting. “Jaren geleden heb ik samen met mijn vaste looppartner Gerdi een rondje gedaan. We hebben toen extra gelet op het gebrek aan verlichting bij woningen. Overal waar het donker was hebben we een briefje in de bus gedaan met een korte uitleg. Tegenwoordig brandt er vrijwel overal een lampje.”
Anders kijken
Co zit nog niet heel lang bij het team van Dirksland. “Ik ben vorig jaar zomer pas gestart als lid,” vertelt hij. “Anton is mijn buurman en haalde me over eens mee te wandelen. Ik ben blij dat ik dat gedaan heb. Je gaat echt met hele andere ogen naar de buurt kijken. Je ziet meer van het dorp en bepaalde dingen gaan je opvallen. Je bent ook veel alerter buiten het lopen om en je gaat je eigen gedrag ook aanpassen.”
Wel mist hij de interactie met de andere leden. “In dat opzicht ben ik op een verkeerd moment bij het team gekomen. Ik vind het jammer dat ik nog niet iedereen heb ontmoet. De mensen met wie ik tot nu toe gelopen heb zijn heel gezellig. Maar iedereen kijkt en loopt anders tijdens zo’n rondje. Dat is enorm leerzaam. Daarom zijn die bijeenkomsten tussendoor zo belangrijk. Je vertelt elkaar dan over ervaringen en dat geeft weer nieuwe dingen op om te letten.”
Mensen alert maken
Alleen het lopen met de hesjes is al een preventie an sich, omdat het de aandacht trekt. Mensen weten dat er op hen gelet wordt, wat weer een veiliger gevoel geeft in de buurt. Maar het wandelen van de buurtpreventieleden zorgt er ook voor dat mensen alerter worden. “Er is op het eiland een aardig inhaalslag te maken als het gaat om bewustwording. Vroeger hoefden de deuren en poort niet op slot. Veel mensen vinden dus dat dat nog steeds niet nodig is,” laat Anton weten. “Gelukkig zijn er inmiddels aardig wat mensen die daar ook verandering in hebben gebracht.”
In een achtertuin kan vaak opklimmateriaal gevonden worden. Denk aan containers, ladders en stoelen. En die worden bij jou misschien niet gebruikt om in te breken, maar inbrekers kunnen deze spullen wel meenemen. Die gebruiken ze dan misschien wel om in te breken bij een huis verderop in de straat. Ook dat is niet de bedoeling. Daarom is het zo belangrijk dat een poort op slot gaat. Daarnaast kan het er ook voor zorgen dat de fietsen de volgende dag nog steeds in de schuur staan.
Word ook buurtpreventielid
In bijna elk dorp op het eiland is wel een buurtpreventieteam actief. Als dit niet het geval is kan deze worden opgericht als er genoeg animo voor is. Aanmelden voor een team kan via de website van de gemeente. Daar staan alle actieve teams en hun contactgegevens. “Zeker doen,” zegt Anton. “Het is gezellig en goed voor de buurt. Ik vind het leuk om te doen.”
Ook Co raadt mensen aan om bij een team te gaan. “Het is fijn als je al iemand kent, maar je leert de andere leden snel genoeg kennen. En anders kun je je altijd aanmelden samen met één of meer andere mensen.”
- LEES OOK: Adviesgroep De Vogel is benoemd tot het beste advieskantoor van NL!
- Wil je niets missen? Meld je dan aan voor onze nieuwsbrief en/of volg ons op Facebook!
