Platina huwelijk voor familie Struijk uit Dirksland

Zondag 6 februari was een prachtige dag voor Jan (95) en Diny (91) Struijk uit Dirksland. Zij vierden namelijk hun 70-jarig huwelijk! Zo’n platina huwelijk komt niet heel vaak voor. En dus bracht de burgemeester een bezoekje aan het bruidspaar.

Het begon allemaal zo’n 74 jaar geleden toen Diny en Jan elkaar tegenkwamen bij een paardenconcours in Sommelsdijk. “Dat was op het terrein wat later de Goede Ree werd,” weet Diny nog goed. “We liepen daar gewoon, waren allebei aanwezig als gast. En toen zag ik hem.” Voor Diny was het meteen liefde op het eerste gezicht en de twee spraken af om elkaar de volgende zaterdag weer te ontmoeten.

Vier jaar later stapten de twee in het huwelijksbootje. Samen kregen ze vier kinderen, maar helaas is een aantal jaar geleden een zoon overleden. “Dat heeft heel veel pijn gedaan,” zegt Diny. “Daarom hebben we ook geen feest gegeven voor ons vorige jubileum.” De familie werd verder uitgebreid met acht kleinkinderen en inmiddels is het negentiende achterkleinkind onderweg.

Dat is een grote club met mensen en met de huidige maatregelen is het niet mogelijk om een groot feest te geven. Maar daar laat het platina bruidspaar het niet zomaar bij zitten. Zo hebben alle kleinkinderen een grote taart gekregen om lekker met het gezin van te snoepen. Zo kan het toch nog gevierd worden. Ook zijn er kleine gebakjes uitgedeeld aan de mede-bewoners van de Vroonlande in Dirksland.

Maar ondanks het gebrek aan een feest, kwam er wel speciale visite. Burgemeester Ada Grootenboer-Dubbelman bracht op maandag 7 februari een bezoekje aan het echtpaar. Ze bracht daarbij ook hun trouwakte mee als cadeau. En dat werd goed ontvangen. “Wat een leuk cadeau! Heel bijzonder,” laat Jan weten.

Jan en Diny zijn de twee coronajaren redelijk rustig doorgekomen. Wel was er grote schrik toen hun zoon in het ziekenhuis terecht kwam met een coronabesmetting. Hij lag zelfs vier weken in coma. Dat was grote stress voor het stel, ze waren immers een paar jaar eerder hun andere zoon al verloren. Zij waren dan ook de eerste die hij belde toen hij uit zijn coma ontwaakten. “Het was een wonder,” zegt Diny. “We dachten in die tijd zoveel aan onze andere zoon. Je beseft je dat het zomaar klaar kan zijn. Het was hartverscheurend, maar we zijn de Heer heel dankbaar dat het goed is afgelopen. Dat is heel bijzonder.”

Jan en Diny hebben elk een lange lijst aan vrijwilligerswerk op hun naam staan. In hun jaren samen hebben ze liters en liters advocaat gemaakt voor de kerkgemeenschap. Diny was daarbij ook nog penningmeester van de vrouwen vereniging en ze organiseerde de uitstapjes met de club. Tot op late leeftijd heeft ze ook nog geholpen in het ziekenhuis en de Geldershof.

Jan zat bij diverse organisaties in het bestuur en bracht tot een aantal jaar geleden nog met de fiets warme maaltijden bij ouderen.

Jan en Diny fietsten graag samen. Dat en het bezorgen deed hij tot het niet meer kon. Een paar jaar geleden maakte Jan een val met de fiets. Hij liep een hoofdwond op en heeft sinds dien problemen.

Ondanks dat zijn hij en Diny nog erg kwiek. Diny loopt elke dag een rondje van twee tot drie kilometer en ze bakt graag koekjes. Verder lezen ze graag en maken ze af en toe nog advocaat samen. Ze zijn dan ook heel dankbaar dat ze nog altijd hun dagen samen door mogen brengen. Maar wat precies het geheim is van een lang en gelukkig huwelijk? “Daar heb ik nooit bij stil gestaan,” zegt Jan en het blijft even stil. Misschien is het wel het samen goede dingen doen voor veel andere mensen dat dit stel op de been houdt.