Op vrijdag 15 maart zijn er in het Vliedpark in Sommelsdijk drie nieuwe gedenkbomen geplant. En dat was een uniek moment, alle 100-jarigen waren namelijk aanwezig!
Door Sam Fish
“Ik wil even laten weten dat we hier een uniek moment meemaken”, begint de burgemeester haar toespraak. “Het is inmiddels de vierde keer dat we gedenkbomen gaan planten, maar nooit eerder waren alle 100-plussers aanwezig. Vandaag zijn alle drie de dames die een boom geplant krijgen, ook daadwerkelijk aanwezig hier in het Vliedpark. En ik begreep dat dat nog een aardige klus was. Voor ons is het inmiddels de vierde keer dat we dit doen en we weten dan ook precies waar we moeten zijn. Maar ik hoorde dat niet iedereen het even makkelijk kon vinden. Dat is goed om te weten, want dan kunnen we daar iets aan doen.”
De bomen die deze dag geplant werden, zijn voor mevrouw Zoon-Vis uit Sommelsdijk, mevrouw Gebraad-Van Noord uit Oude-Tonge en mevrouw Vogelaar-Vogelaar uit Middelharnis. Samen met de burgemeester en hun familie hebben zij hun eigen boom geplant.
Het gedenkbos achter de berg in het Vliedpark in Sommelsdijk bestaat inmiddels uit vijftien bomen. Al deze bomen zijn Walnootbomen. En daar is niet zomaar voor gekozen. Het zijn gewilde bomen die goed in de zon gedijen. Het zijn sterke bomen, kranig, zoals ze vroeger zeiden. Ze kunnen tegen een stootje. Ze kunnen ook behoorlijk groot worden en zijn waardevol vanwege hun vruchten.
Daarbij is een boom een blijvende en praktische herinnering. “Het duurt nog even voordat we hier vruchten kunnen plukken. Dat kan met alle waarschijnlijkheid pas over 7 jaar”, laat de burgemeester weten. “Maar we kunnen al wel eerder genieten van een heerlijke schaduwplek op een warme zomerdag. Daarbij is de boom het symbool van het leven, ze zijn de longen van de aarde. Bomen kunnen heel oud worden, misschien nog wel ouder dan de 100-jarigen die we hier vandaag ontvangen.Het is geen wedstrijd om bomen te planten. Het is ook niet om indruk te maken op komende generaties. We planten ze voor u en uw familie, omdat het zo bijzonder is dat u deze prachtige leeftijd hebt behaald.”
Er zijn in Nederland inmiddels twee keer zoveel 100-plussers dan 20 jaar geleden. Hier op Goeree-Overflakkee hebben we er zo’n 25, landelijk zijn het er ongeveer 2600. “In zo'n leven is er veel gebeurd. Lief en leef, mooie, maar ook verdrietige momenten. De oorlog, de ramp en ongetwijfeld nog meer. En hoe ouder je wordt, hoe kleiner je kring wordt. En wat dat geheim is? Dat vraag ik regelmatig als ik op verjaardagsvisite ga bij de honderdplussers van ons eiland. En het antwoord is soms iets wat je niet verwacht. Bijvoorbeeld alleen koekjes eten die je zelf hebt gebakken, elke dag een borrel of juist helemaal geen alcohol. Er zijn mensen en die denken er heel nuchter over en die zeggen dat je gewoon moet blijven ademen. Maar de meeste antwoorden liggen wel in dezelfde lijn. Niet te gek doen, dankbaar zijn voor wat je hebt en het leven nemen zoals het komt. Maar wat het geheim ook is, als dat er al is, ik ben trots op alle honderdplussers die ons eiland rijk is. Wat jullie hebben meegemaakt en hoe jullie daarmee om zijn gegaan, dat is een inspiratie voor iedereen. Wij kunnen nog genoeg van uw generatie leren. En ik hoop dat we daar de tijd voor krijgen.”