Mevrouw Roos viert honderd-en-derde verjaardag

Groot feest in de Vliedberg in Ouddorp. Daar vierde mevrouw Roos-De Koning op vrijdag 28 oktober haar honderd-en-derde verjaardag met vrienden en familie!

Dat begon ’s ochtends al in de gemeenschappelijke ruimte van de Vliedberg. Daar was rechts naast de ingang een grote tafel voor haar gereserveerd. ’s Ochtends kwamen daar haar buren gezellig was drinken met haar. En ’s middags was de ruimte voor haar familie en vrienden. Daar zat een grote verrassing voor haar bij. Niemand minder dan beiaardier Jan Bezuijen kwam voor haar langs. Hij speelde op de keyboard diverse liedjes van vroeger. Stilzitten zat er niet in, mevrouw Roos heeft heerlijk met haar kleinzoon gedanst op de muziek.

Muziek is altijd belangrijk voor haar geweest. Zo danste ze vroeger in het geheim en haar man zat bij Fanfareorkest Apollo uit Goedereede. Haar man leerde ze kennen toen ze bij haar familie in Stellendam was. Hij gaf haar een brood in de bakkerij in Stellendam. Helaas is haar man 28 jaar geleden komen te overlijden.

Officieel is haar naam Josina Marina Roos-De Koning, maar iedereen kent haar als Jo. Haar hele leven is ze een moeilijke eter geweest. Soep en vis vindt ze heerlijk. Ook patat gaat er wel in en garnalen eet ze alleen als ze deze zelf gepeld heeft. Maar het lekkerste van allemaal? Naturel chips. Het liefst eet ze elke dag wel een zak leeg. Er staat dan ook standaard een bakje naast haar stoel in haar appartement. “Ik moet toch iets doen, ik zit hier alleen maar,” zegt ze stellig. “Ik luister graag naar boeken en ik wandel graag met mijn rollator over de gang, maar verder zit ik hier gewoon. Dan is een chipje erbij wel erg lekker.”

Dat probleem met eten heeft ze haar hele leven gehad. Zo is ze opgenomen geweest omdat ze te weinig at. “Dat was vroeger wel makkelijk. Onderrokken hadden toen nog zakken,” vertelt ze. “Daar stopte ik dan eten in. Thuis gaf ik dat aan de honden, die vonden dat heerlijk. Maar toen ik was opgenomen verstopte ik het onder het bed.” Haar dochter vertelt dat ze dat nog steeds af en toe wel doet. “Ik vind het gewoon niet lekker.”

Jo is geboren in Velsen-Noord en verhuisde voor het werk van haar vader naar Vlissingen. Daar is ze dan ook opgegroeid. Ze had familie wonen in Stellendam en zo heeft ze dan ook haar man ontmoet. Sinds 2014 woont ze in de Vliedberg in Ouddorp. Meteen met de opening is ze daar ingetrokken. “Ik woon hier heel fijn, heb prachtig uitzicht,” laat Jo weten. “Als het mooi weer is en de tuinmannen zijn er, dan gooi ik de balkondeuren open. Ik vraag dan of ze zin hebben in een borrel. Ze zeggen altijd nee, maar we maken wel altijd even een praatje. Soms gooi ik een pak koekjes voor hen naar beneden.”

Verder maakt ze ook graag grapjes met de verpleging van de Vliedberg. “Als het maar netjes blijft,” zegt ze. “Het moet niet vervelend worden, dat is voor niemand leuk. Maar gewoon gezellig plagen, dat moet kunnen.”

Mevrouw Roos vierde dit jaar dus haar honderd-en-derde verjaardag, maar ze roept al jaren dat ze 104 gaat worden. Zoals ze er nu bij zit, is dat ook heel goed mogelijk. “Mijn ogen doen het niet zo goed, maar verder ben ik hartstikke fit. Ik loop graag over de gang, ga regelmatig met de buurvrouw naar beneden.” Ze is daarbij ook nog hartstikke bij de tijd. “We gaan door naar de 104.”