Donderdag 1 februari is precies 65 jaar na de Watersnoodramp van 1953. Veel belangstellenden, kinderen, nabestaanden en overlevenden kwamen bijeen op de begraafplaats in Oude-Tonge om stil te staan bij die afschuwelijke ramp en de mensen die het niet hebben overleefd.
Door Sam Fish
Ongeveer vierhonderd mensen waren aanwezig bij de herdenkingsdienst in Oude-Tonge en naar aanleiding van het 65 jaar sinds de Ramp was ook commissaris van de koning Jaap Smit erbij. “Ik ben van 1957, ik ben dus van na de Ramp. In mijn jeugd hoorde ik veel over de Watersnood die Zuidwest Nederland vandaag precies 65 jaar geleden teisterde,” vertelt Commissaris van de Koning Jaap Smit. “Ik moet het, met vele mensen hier, hebben van verhalen. Verhalen die doorverteld zijn om niet te vergeten wat er gebeurd is en om dingen niet vanzelfsprekend te vinden. Veiligheid, ook tegen water, is niet vanzelfsprekend, dat vraagt om iets. Het vraagt om inzet en dat is hier ook gebeurd.”
“Stilstaan bij grote gebeurtenissen als oorlog en watersnood in dit geval, en het herdenken van slachtoffers zijn voor mij dan ook altijd vanzelfsprekend en ook van groot belang geweest. En dat zal zo blijven, ook als ik geen commissaris meer ben,” gaat hij verder. “Vandaag ben ik voor het eerst bij een officiële herdenking van de Watersnoodramp van 1953. Het is belangrijk om hier te zijn. Om stil te staan bij wat er in die afschuwelijke februarinacht gebeurd is en om zoveel slachtoffers te herdenken.”
LEES OOK: Vertel de verhalen nu het nog kan
De Watersnoodramp van 1 februari 1953 is de grootste natuurramp die Nederland in de afgelopen honderden jaren heeft getroffen. “Misschien wel de grootste ooit. Met meer dan 1800 dodelijke slachtoffers, nog veel meer getroffenen, duizenden verdronken dieren en een enorme schade. We mogen en zullen niet vergeten wat er in die rampnacht is gebeurd en daarom zijn we hier bij elkaar,” vertelt hij. “De afgelopen maand was er een van flinke stormen en behoorlijk slecht weer en we weten dat dat nog vaker zal voorkomen. Nederland was veilig achter de dijken en achter de keringen, we waren op de januaristormen van 2018 goed voorbereid. Nederland is vele malen beter beveiligd tegen de krachten van de natuur dan in 1953. Daar hebben we veel geld in geïnvesteerd en nog steeds steken we met elkaar vele miljoenen euro’s in het beschermen van de Delta. Dat is en blijft nodig, want anno 2018 weten we dat de dreigingen van het water nog steeds reëel zijn. Als ons werk is erop gericht om nooit meer zo’n catastrofe als deze mee te maken en daar doen we ons geweldige best voor.”
“We zijn hier ter nagedachtenis aan het leed dat de dodelijke slachtoffers en de nabestaanden is overkomen, maar ook omdat we alert, doortastend en vernieuwend moeten blijven in onze strijd tegen het water. Dat zijn we verplicht aan de inwoners van ons land, nu en later, maar ook aan hen die in die rampzalige februarinacht van 1953 zijn omgekomen,” sluit hij zijn verhaal af.
Na zijn toespraak legde de heer Smit samen met burgemeester Ada Grootenboer-Dubbelman een krans namens de gemeente Goeree-Overflakkee en de provincie Zuid-Holland en krans, gevolgd door een minuut stilte.
