Je kan bijna over de hoofden lopen, zo druk was het zaterdagochtend 9 juni in het huis van Antje van de Swaluw. En dat mocht ook wel, want ze vierde namelijk haar honderdste verjaardag!
Door Sam Fish
Mevrouw Van de Swaluw werd geboren in Langstraat en heeft daar tot aan haar huwelijk in 1948 gewoond. Toen vertrok ze samen met haar kersverse echtgenoot naar Achthuizen. De twee begonnen een schilderswinkel, waar Antje vaak te vinden was. “Ik vond het leuk om in de winkel te staan. Kletsen met klanten, mensen helpen,” vertelt ze, maar ze had ook nog andere hobbies. “Ik deed ook graag tuinieren. Als ik niet in de winkel stond, dan was ik wel in de tuin te vinden. Bloemen planten, alles netjes bijhouden, heerlijk vond ik dat!”
“Daarnaast deed ze ook veel haken en breien,” laat haar dochter weten. “Sokken, tafelkleden, bedspreien, noem het maar op.”
Visite
De woonkamer van Antje zit deze ochtend bomvol met haar drie kinderen, vijf kleinkinderen, twee achterkleinkinderen en kennissen. Het is dan ook even inschikken als burgemeester Ada Grootenboer-Dubbelman binnenkomt. “Mevrouw Van de Swaluw, van harte gefeliciteerd namens de gemeente. Wat heeft u een respectabele leeftijd bereikt,” zegt de burgemeester bij binnenkomst. “En wat heeft u een hoop prachtige bloemen en kaarten gekregen!”
LEES OOK: Omgekeerde veiling voor Kika levert mooi bedrag op
De burgemeester neemt plaats naast de jarige-Jet en de twee raken aan de praat. Zo vertelt Antje dat haar man in 1987 is overleden, maar dat ze pas anderhalf jaar in Ebbe en Vloed woont. “Ik heb al die tijd gewoon thuis gewoond. Dat is wel even omschakelen, maar goed,” vertelt Van de Swaluw. “Toen ik hier kwam wonen zat mijn zus hier al. We waren buurtjes. We hadden het zo gezellig samen, dat was echt de gelukkigste tijd van mijn leven.” Haar zus overleed ongeveer een jaar geleden op 99-jarige leeftijd. “Ze was bijna honderd, net als ik nu. We komen van een sterk geslacht,” grapt Antje. “Maar ik zei altijd dat ik geen honderd wilde worden. Ik heb zoveel meegemaakt, dat hoeft van mij allemaal niet.” Een half jaar geleden is mevrouw lelijk gevallen op het toilet en heeft ze een hele nacht om hup liggen roepen met een flinke hoofdwond. “Ik heb me nog nooit zo machteloos gevoeld.”
Hobbies
Nu Antje zonder haar man en zonder haar oudste zus nog maar alleen is, duren de dagen soms lang. “Ik zit in mijn rolstoel en ik slaap,” zegt ze. Haar dochter laat weten dat het korte termijn geheugen van Antje niet meer zo goed is en dat ze ook elke dag beneden zit met andere bewoners voor een kop koffie en wat eten, ze gaat bingoën en elke dag komt er iemand uit de familie langs om een rondje te wandelen. “In een rolstoel kan ze zelf niet zo veel doen en dan lijkt het natuurlijk net alsof je hele dagen op je kamer zit,” zegt de dochter.
Ondanks haar slechtere geheugen praat ze nog ontzettend graag en is ze altijd in voor een babbeltje. Op naar de 101!
