“We leerden elkaar kennen tijdens het tafeltennissen met vrienden,” vertelt Jany Vreeswijk (78). “Het begon gewoon als een goede vriendschap, ik was vijftien en nergens naar op zoek. Maar op een gegeven moment sprong de vonk over en werden we verliefd. Drie jaar later trouwden we.”
Door Sam Fish
De grote dag was al op 24 juli. “We hebben het gevierd met de hele familie,” vertelt Piet (81). “We zijn met z’n allen naar het Openluchtmuseum in Arnhem geweest. Het was erg warm, maar super gezellig.” De familie bestaat inmiddels uit acht mensen. Jany en Piet hebben samen één zoon, hij heeft twee zoons en een dochter en het stel heeft inmiddels ook al twee achterkleinzoons.
Bezige bijen
Wie denkt dat het stel de hele dag achter de geraniums zit heeft het hartstikke fout. “Daar zijn wij echt helemaal niet geschikt voor,” zegt Piet. “Nooit geweest ook. We doen nog altijd samen de tuin en ik knip de heggen van mensen. We werken allebei in het Watersnoodmuseum, dus wij vervelen ons eigenlijk nooit.”
Piet heeft zijn hele leven druk gewerkt. Zo heeft hij op de Shell gewerkt, heeft hij gevaren met de Holland-Amerikalijn en werkte hij tot aan zijn pensioen bij de Rotterdamse Droogdok Maatschappij (RDM). Daarnaast volgde hij, bovenop zijn werk, ook nog zeven jaar lang een avondopleiding aan de HTS. “We waren toen net getrouwd en hij was eigenlijk nooit thuis. Alleen in het weekend,” zegt Jany. “Dat kan alleen als je er samen volledig achter staat.” Naast het vaste werk heeft hij ook veel vrijwilligerswerk gedaan, onder meer bij de kerkraad, het bestuur van de Wegwijzer in Middelharnis en zondagschool. “Ik heb ook tien jaar in de gemeenteraad gezeten van Middelharnis, tot aan de samenvoeging van de gemeentes mocht ik blijven,” vertelt hij trots.
Jany zelf werkte haar hele leven in een confectie en textielwinkel in Nieuwe-Tonge. “Die winkel is nu van mijn broer. Ik vond dat altijd zo leuk om te doen. Ik speelde vroeger al winkeltje,” vertelt ze enthousiast. “Ik ben daar na ons huwelijk ook gewoon mee doorgegaan. Ik wilde niet zomaar dingen verkopen, ik wilde mensen blij maken. Ik sta tegenwoordig in het winkeltje van het Watersnoodmuseum in Zeeland. Dan heb je die praatjes weer.”
