“Het is mijn familie, mijn leven en mijn thuis”
Anneke Luiten (64) heeft op vrijdag 4 juli afscheid genomen van ‘haar’ Daltonschool De Vliegers in Middelharnis. Ze mag gaan genieten van haar pensioen.
Door Sam Fish
Anneke was er al bij vanaf de eerste schooldag. “Ik had daarvoor gewerkt op een school in Rotterdam en was er net een paar jaar tussenuit geweest. En toen kwam ik hier op de Daltonschool. Een gloednieuwe basisschool met slechts 42 kinderen”, vertelt ze. En ze voelde zich er meteen thuis. “Zo’n kleine school is gewoon fijn. De leerlingen helpen elkaar met van alles en het werkt gewoon heel prettig.”
Maar liefst 36 jaar heeft ze op de Daltonschool gewerkt. “Dat is meer dan de helft van mijn leven. Deze school is mijn familie, mijn leven en mijn thuis. Ik kan ook nog steeds niet helemaal geloven dat dit mijn laatste weken hier zijn. Ik ben er wel aan toe, maar ik ga het wel echt heel erg missen. De kinderen, het team, de saamhorigheid, de verbondenheid en de sfeer die hier altijd hangt. Maar ook de feestjes die we altijd vieren.”
Afscheid
En over feestjes gesproken. Het afscheid van Anneke gaat gepaard met de juffendag. Op het plein en de parkeerplaats naast de school staan springkussens en oer Hollandse spelletjes zoals zaklopen en sjoelen. Ook staat er een echte trekker waar de kinderen mee op de foto kunnen.
Naast die tractor staat Anneke met achter haar een tafel. En die is hard nodig. Ze wordt overspoeld met chocola, kaas en borrelplankjes. “Ik hoef voorlopig niets lekkers meer in huis te halen”, lacht ze als ze nog een stapel borrelhapjes in ontvangst neemt.
Herinneringen
“Ik heb in 36 jaar tijd enorm veel herinneringen gemaakt hier”, vertelt Anneke. “De week van de middeleeuwen of Tinus die met groep 8 een film maakte. Alle groepen en de kinderen die ik les heb mogen geven. En het is ook heel apart om te zien dat ik nu de tweede generatie rond heb lopen. Kinderen wiens ouders ik jaren terug in de klas had.”
Toch is er ook iets wat ze écht niet gaat missen. “De administratie. Wat ben ik blij dat ik daar vanaf ben, zeg.”
Toekomst
Toch ziet Anneke wel op tegen haar pensioen. “Het is goed geweest, maar het wordt wel even wennen. Ik heb hier het grootste deel van mijn leven gewerkt. We gaan straks de zomervakantie in en dat zal allemaal wel goed gaan. Maar dan is het straks september en dan zal het wel even raar worden. Maar ik heb al aardig wat plannen om mezelf bezig te houden. Ik wil professioneler gaan tekenen en ik wil me gaan inzetten voor gezinnen die niet zoveel te besteden hebben. Dus dat is een mooi doel om voor ogen te hebben.”
