Mevrouw Melissant is met 106 de oudste inwoner van GO

Op zaterdag 10 december is de oudste inwoner van Goeree-Overflakkee 106 jaar oud geworden. Een leeftijd die lang niet iedereen haalt. Een speciale dag dus!

Speciaal voor deze bijzondere gelegenheid ging burgemeester Ada Grootenboer-Dubbelman langs bij de Jarige Jet in Herkingen. Daar woont ze al haar hele leven en als het aan haar ligt verandert dat niet. “Het gebouw waar ze in woont staat op de planning om gesloopt te worden,” laat schoondochter Nel weten. “We hebben aangegeven dat ze hier echt niet weg kan. Zelfs de verpleging heeft laten weten dat het niet verstandig is om haar te verhuizen op deze leeftijd.”

De sociale controle in Herkingen bevalt de familie ook wel goed. “Een paar maanden geleden is ze gevallen toen ze vanaf de buitenkant het badkamerraampje dicht wilde doen. Gelukkig zag een overbuurvrouw het gebeuren, anders had ze de hele nacht buiten gelegen.” Uiteindelijk heeft ze niet veel overgehouden aan de val. Ze had slechts wat schaafwonden op haar ellebogen en knie.

“Van harte gefeliciteerd met uw verjaardag. En wat leuk dat ik er weer bij kan zijn,” schrijft de burgemeester aan Jannetje Melissant. Zo gezond als dat ze is, zo doof is ze namelijk ook. En dus gaat de communicatie naar haar toe met pen en papier. “Ja, het is heel bijzonder,” zegt mevrouw Melissant over het bezoek van de burgemeester. “Dat kan niet iedereen zeggen. Leuk hoor, en gezellig.”

Het is natuurlijk niet de eerste keer dat de burgemeester bij haar op bezoek is. Alleen vorig jaar kon het niet door corona. “Dat vond ik echt heel jammer, maar als je een regel opstelt, dan moet je je daaraan houden. Maar ik ben heel blij dat ik er dit jaar weer bij mag zijn. En ze is werkelijk geen steek verandert. Ze ziet er nog net zo uit als toen ze honderd werd.”

Ook haar gezondheid is nooit veranderd. Ze slikt geen medicijnen en heeft in principe nergens last van. Af en toe heeft ze last van haar heup die ze jaren geleden ooit heeft gebroken. Verder heeft ze niets om over te klagen als het gaat om haar gezondheid. Haar wereld wordt alleen wel kleiner doordat ze niets hoort. Ook zijn er minder mensen die op visite komen bij haar.

“Veel mensen zijn weggevallen, dat krijg je met die leeftijd,” vertelt Nel. “Maar ook door corona durfden mensen niet meer bij haar langs. Ze waren allemaal bang dat ze haar zouden besmetten op de een of andere manier. Die zijn dus gestopt met komen en dat is niet meer veranderd. Dan wordt je wereld natuurlijk wel heel klein.”

Op de vraag wat haar mooiste geluksmoment is in haar leven heeft ze zo snel geen antwoord. “Dat is allemaal zo lang geleden en het zijn er te veel,” zegt ze. “Maar misschien mijn trouwdag wel. Dat was een mooie dag.” Samen met haar man kreeg ze twee kinderen, een zoon en een dochter. Die dochter is helaas jaren geleden overleden en haar man stierf in 1988. Sinds dien is ze weduwe. Wel heeft ze een prachtige familie met zeven kleinkinderen en elf achterkleinkinderen.

Met dat hele gezelschap heeft ze afgelopen weekend dan ook haar verjaardag gevierd. Dat deden ze bij Nel thuis, die woont ook in Herkingen. “We hebben haar ’s middags opgehaald en we hebben heerlijk taart gegeten met het hele gezelschap. Dan zie je haar zichtbaar genieten van de mensen om haar heen. Dat is heel mooi.”

Tijdens eerdere bezoekjes gaf ze aan dat ze altijd graag deed breien. Dan maakte ze sokken of dekentjes voor iedereen die dat maar wilde. Tegenwoordig doet ze dat minder. “Ik krijg er pijn in mijn armen van,” vertelt ze. “Maar ik lees nog graag boeken met grote letters. En de krant lees ik ook nog altijd. Zowel op dinsdag als op vrijdag. Die van de vrijdag komt Nel altijd even brengen. Dat is heel fijn.”

Bij vertrek bedankt de burgemeester mevrouw Melissant voor haar gastvrijheid en de gezelligheid. “Ik hoop dat we volgend jaar weer terug mogen komen bij u,” zegt ze. Waarop het antwoord was: “U bent hier altijd welkom, dankuwel.”