Oudste tweeling viert samen negentigste verjaardag

Tweelingen zijn geen bijzonderheid, maar als je allebei de geweldige leeftijd van 90 jaar mag halen, dan is het tijd voor feest.

En dat feest wordt helemaal bijzonder als je de oudste tweeling bent die op Goeree-Overflakkee woont. “Het was even wat uitzoekwerk, maar dat is niet erg,” laat wethouder Berend Jan Bruggeman weten tijdens het bezoek aan de broer en zus. “Jullie zijn de oudste tweeling waarvan beiden op Goeree-Overflakkee wonen. Dus bij dezen wil ik jullie van harte feliciteren namens de gemeente.”

Tine en Krijn Grinwis vinden het allemaal maar een bijzondere verrassing. “Wat is dit leuk zeg, dit zie je volgens mij niet veel,” zegt Tine. En dat klopt. Het is voor het eerst dat de gemeente op bezoek gaat bij een jarige tweeling. “Wat speciaal, wat leuk dat u er bent, dankuwel! En dan nog met een cadeau ook!” De twee kregen allebei hun geboorteakte overhandigd. Een cadeau dat normaal gesproken is weggelegd voor de inwoners die 100 jaar worden. Maar voor deze bijzondere gelegenheid is er een uitzondering gemaakt.

Tine en Krijn zijn, net als hun vijf broers en één zus, geboren aan de Dijkstelweg 5 in Ouddorp. Het gezin is Christelijk opgevoed en ging elke zondag naar de kerk. Tegenwoordig luisteren en kijken ze vanuit huis naar de diensten. “Het is heel fijn dat dat op die manier kan,” vindt Krijn. “Dan ben je er toch een beetje bij.”

Krijn woont inmiddels al 18 jaar bij zijn dochter in. Hij heeft altijd in de agrarische sector gewerkt en is nooit weggegaan uit Ouddorp. Zijn vrouw is helaas 23 jaar geleden overleden. Tine is op 38-jarige leeftijd getrouwd en toen bij haar man in het Brabantse Hank gaan wonen. Maar toen haar man 17 jaar geleden wegviel is ze terug gekomen naar Ouddorp. “We hebben nooit kinderen gekregen en al mijn familie woont hier, dus ik hoefde er niet echt over na te denken.” Tegenwoordig woont ze in een aanleunwoning van de Vliedberg in Ouddorp.

Tine heeft vroeger veel genaaid en doet dat nog steeds heel graag. Daarnaast borduurt ze ook regelmatig. “Ik heb een grote loep waardoor ik mijn borduurwerkjes nog kan zien,” laat ze weten. “Anders was het me niet meer gelukt. Ik heb nog maar tien procent zicht.” Verder doet ze alles in haar huisje nog helemaal zelf. Dat geldt ook voor Krijn. Hij krijgt twee keer per week thuiszorg en krijgt natuurlijk hulp van zijn dochter bij sommige dingen, maar doet ook nog zijn eigen ding. Zo wandelt hij graag elke dag een rondje in de buurt.

Voor hun 90^steverjaardag is de loods achter het huis van Krijns dochter helemaal versierd. Het zit dan ook vol met vrienden en familie. Krijn en zijn vrouw kregen namelijk samen drie kinderen. Zij zorgden op hun beurt voor vier kleinkinderen en één achterkleinkind. Daarnaast zijn er ook veel vrienden aanwezig voor de speciale verjaardag. “Na mijn pensioen heb ik ongeveer zes jaar op de reddingsboot gevaren,” vertelt Krijn. “Dat vond ik prachtig om te doen, ik ging er echt heel graag naartoe. Maar op een gegeven moment ging het niet meer en ben ik gestopt. Maar ik heb nog altijd goed contact met mijn collega’s van toen.” En hij wijst naar de twee mannen die naast hem zitten. “We hebben veel dingen meegemaakt en we hebben ontzettend veel gelachen met z’n allen. Ik denk graag terug aan die tijd, maar ben ook vooral heel blij dat we nog steeds zulk goed contact hebben met elkaar.”

Als cadeau krijgen de twee een nieuw bankje van de familie. “Die ene die nu voor het huis staat is al wat ouder,” laat een dochter weten. “We vonden dat het tijd was voor een nieuwe en ze zijn er heel blij mee, dus dat is fijn.” Op dat bankje kunnen de twee dan nog gezellig samen kletsen. “Eigenlijk hebben we nooit ruzie gehad,” vertelt Tine. “We zien elkaar nu op zijn minst elke twee weken. Dat komt vooral omdat ik niet zo goed kan lopen. Maar als we elkaar zien dan is het altijd gezellig. Ik ben heel blij dat we elkaar nog hebben, zeker op deze leeftijd.”