Jan (83) en Tiny (81) kwamen elkaar tegen tijdens het stapavondje in Middelharnis. En vandaag, ruim 60 jaar later, wandelen ze nog steeds graag samen.
Door Sam Fish
Jan komt uit Middelharnis en Tiny is een Sommerdieker in hart en nieren. De twee kwamen elkaar al wel af en toe tegen in het dorp en dan maakten ze wel eens een praatje. Maar de vonk sloeg pas echt over tijdens het stapavondje op D’n Diek. Daarbij liepen de meisjes de ene kant op en de jongens de andere. “Hij vroeg of ik een wandeling met hem wilde maken. Ja, dat wilde ik wel”, vertelt Tiny. “Ik had voor die avond een kaartje gekocht om de Elvis film ‘Blue Hawai’ te zien in het Meijertheater. Dat kwam er niet van.”
Jan had haar meegenomen naar buiten het dorp. “Ik hou van de natuur, dus ik wilde daar graag met haar wandelen. Lekker rustig, konden we gewoon kletsen en elkaar leren kennen. Maar we hebben later alsnog samen die film gezien hoor. We waren allebei fan van Elvis”, laat Jan weten. Maar wat was het dat hen zo naar elkaar trok? “Haar benen”, zegt Jan meteen. “Ze had prachtige benen en dan van die naaldhakken, dat maakt vrouwenbenen nog mooier.” Voor Tiny waren het niet de benen. “Hij had zo’n leuke kuif en hij deed aan kunstfluiten. Hij was gewoon heel leuk.”
De twee besloten elkaar vaker te zien. En ook de moeder van Jan had al snel door dat het wel goed zat. “Ze zei, die Tiny is een goed meisje, die moet je houden. Dat is goed advies geweest”, vertelt Jan. De twee kwamen na hun huwelijk in het Weistraatje te wonen wat nu de parkeerplaats achter Croissy is, maar inmiddels wonen ze al 56 jaar in de Berkenlaan.
Familie
De twee kregen samen twee dochters, een eeneiige tweeling. “Vroeger waren ze wel lastig uit elkaar te houden, maar tegenwoordig niet meer”, laat Tiny weten. “Een van hen woont nu in Dirksland, de ander in Middelharnis. Maar ze werken allebei in de Warninkfabriek in Middelharnis en ze doen hetzelfde werk.”
Hun dochters zorgden op hun beurt voor vier kinderen en inmiddels zijn er ook twee achterkleinkinderen. “Jarenlang zijn we met de hele club op vakantie geweest om onze trouwdag te vieren. Maar dat is tegenwoordig te veel, dus gaan we gewoon lekker uit eten. We zijn pasgeleden lekker in Breda wezen eten, was super gezellig”, aldus Jan.
Werk
Jan is, net als zijn vader, jarenlang stratenmaker geweest op Goeree-Overflakkee. “Hij heeft me het vak geleerd. En toe hij niet meer kon, ben ik verder gegaan. Ik vond het een heerlijk beroep”, vertelt hij. “Na 42 jaar mocht ik met pensioen. En hoe leuk ik mijn werk ook vond, ik heb er geen dag spijt van gehad. We zijn gewoon lekker aan het genieten samen.” Tiny werkte voor het huwelijk in de Victoriafabriek in Dirksland. Daar deed ze chocolade inwikkelen. “In mei zijn we getrouwd en ik ben daar blijven werken tot en met augustus. Zodra ik mijn vakantiegeld binnen had ben ik gestopt.” Ze heeft toen haar eigen huishouden op zich genomen en hielp in het huis van haar ouders.
Tegenwoordig wandelen ze graag samen. “Elke dag een rondje door Middelharnis en op zaterdag doen we ook de oude straatjes van Sommelsdijk erbij. Dan kan ik even genieten van vroeger”, vertelt Tiny. “Verder doen we het meeste nog zelf. We koken zelf en houden het huis een beetje netjes. En onze dochter doet dan de grote sopjes, zoals de badkamer en het toilet en ze helpt ons met de boodschappen. Daar zijn we enorm dankbaar voor. We hebben heel veel steun aan onze dochters.”
Het geheim?
Een zestigjarig huwelijk is lang niet voor iedereen weggelegd. Als je het dan wel haalt met je partner, dan is dat een mooi moment. “Ik kan zeggen dat we nog altijd heel gelukkig zijn samen”, vertelt Tiny. “En het geheim daarachter? Je moet goed met elkaar op kunnen schieten. En blijf met elkaar praten, dat is heel belangrijk.” Jan is het daar volledig mee eens: “Ja, en let op elkaar dat de ander nog gezond is. Zorg voor elkaar en houd elkaar in de gaten.”