Ze zijn echt meer dan een bedankje waard

We hebben het over de vele manieren van schoonmaken en komen al gauw tot de conclusie dat de werkwijze nogal kan verschillen. Gelukkig wordt het wel altijd schoon.

Nu denk je 'waar gaat dit over? Wacht, ik leg het je uit. Hiernaast hebben ze al jaren een hulp voor het ‘zware’ werk. Super fijn, zou je denken, maar helaas blijft mevrouw maar klagen. Nee, zijzelf zou het heel anders doen en veel schoner. Of ik wilde weten wat ze bedoelde. Nou eerlijk gezegd, nee bedankt. Maar ik kwam er niet onderuit.

Zij heeft het schoonmaken van haar moeder geleerd en later op de huishoudschool werden de puntjes nog even op de spreekwoordelijke i gezet. Dus vertel haar niet dat zíj niet weet wat schoonmaken is. Als het ‘schoon’ is dan moet je daar toch zeker wel een paar dagen van kunnen genieten. Nee, haar hulp haalt er een doek doorheen en daar moet ze het meedoen. Je ruikt het niet eens dat ze geweest is. Dit was niet de eerste keer dat ze me dit vertelde.

Stilletjes heb ik medelijden met de hulp. Ik zou hard weggelopen zijn als ik er lucht van kreeg. Mijn bezoek is het roerend met me eens. In plaats van dat die vrouw blij is dát ze hulp heeft. We hebben samen al heel vaak over dit onderwerp plezier gehad. Mijn bezoek kent heel wat verhalen. En laat haar maar vertellen, zoals nu.

Een gezin van vijf kinderen met een herstellende moeder. zij moest daar als gezinsverzorgster de hele dag invallen. Het gezin bleek familie van haar familie te zijn. Ze kenden elkaar niet. Toen ze zich voorstelde was de vraag of ze toevallig een tante had die dezelfde naam droeg en nu met een neef van haar man getrouwd was. Ja, dus. Na een kop koffie was ze aan de slag gegaan. Helaas ging het direct al fout. Wist zij veel dat elke emmer een bepaalde functie had en beslist niet voor een andere gebruikt mocht worden. Foei, foei dat moest ze toch geleerd hebben. Een dweil emmer gebruik je niet voor een sopje voor de ramen. Zo ook de groente emmer was “heilig”, of ze dat maar goed in de oren wilde knopen. Zo jammer dat ze het niet even vooraf had gezegd. Maar goed. Zand er over.

Na de middagboterham ging mevrouw even liggen. Slapen deed ze niet, alleen rusten dus er mocht best wat geluid in huis zijn. Misschien, als ze dan toch van de vloer was, kon de benedenverdieping even met de stofzuiger behandeld worden. Met de routine van een gezinsverzorgster was ze aan de slag gegaan. Alles naar het midden, randen zuigen en alles schoon terugzetten. Zodra de stofzuiger uit ging hoorde ze boven een stem: “Je bent toch nu nog niet klaar?” Niet reageren had ze bedacht. Net doen of je haar niet hoort. Uiteindelijk had ze het klusje geklaard en de stofzuiger opgeruimd. Inmiddels was het theetijd. Op de tafel zette ze de kopjes klaar en een schaaltje koekjes. Mevrouw kwam de kamer in en keek speurend in het rond. En toen kwam het.

"Ik wil heel graag dat je even luistert. Ik neem aan dat je dat wel geleerd hebt, want erg tevreden ben ik niet over je. Ten eerste je antwoord niet als ik van boven je probeer aan te sturen. Ik heb veel te kort het geluid van de stofzuiger gehoord. Het is onmogelijk dat het hier nu echt stofvrij is. Ten tweede de ramen die je gezeemd hebt zijn, nu de zon erop staat, een en al streep. Graag heb ik dat je die straks met een zachte doek streeploos gaat maken. Ook al moet je het in je eigen tijd doen. Ten derde, de emmers heb ik gecontroleerd en die zijn nog vochtig vanbinnen. De ene moet echt nog weer gespoeld worden, want hij ruikt nog naar schoonmaakmiddel. En dan nog; wie heeft je opdracht gegeven om de theespullen op tafel te zetten?”

Je begrijpt dat een weerwoord hier niets uit zou halen, dus had ze die ook niet gegeven. Helaas had het deze keer een ander effect. De vrouw had haar aangekeken en gezegd: ”Heb je niets te zeggen? Je kijkt net zo brutaal als je tante, weet je dat?” Oeps, die was verrassend. Nu kon ze er wel om lachen. Wat moest ze hierop zeggen? Een ding was duidelijk, tante was niet de vriendin van de vrouw. Toen het tijd was had ze opgelucht de deur achter zich dicht getrokken.

Mensen wees een beetje lief voor je hulp. Ze moeten tegenwoordig soms wel drie keer op één dag, in verschillende huizen, aan de slag. Denk je eens in, drie keer een huis stofzuigen, drie keer de wc boenen enzovoort. Het zijn kanjers. Laat je eigen werkwijze maar even wat het is. Schoner dan schoon bestaat niet.

Met vriendelijke groet,

Juffrouw Raadgever