Een respectvolle toekomst gewenst voor iedereen

Het is weer een van onze ochtenden dat we bij elkaar komen om onze ideeën en gedachten met elkaar te delen. Het heet brainstormen, maar wij wonen in Nederland en proberen zoveel mogelijk de eigen taal te gebruiken.

Deze morgen komt de heer Rutte ter sprake. O, ja hij heeft het mooi gezegd. Zeker zijn moeite om sorry in verschillende talen uit te spreken. Eén van ons vraagt: “Was dat nu nodig, sorry? Waarom moeten we gaan onderzoeken wat er allemaal echt gebeurd is? Heeft een groot gedeelte van deze generatie onder een steen geleefd? Er zijn boeken over geschreven. En niet een paar, kasten vol. Als je ze leest moet je huilen van verdriet om wat mensen elkaar aan kunnen doen. En natuurlijk weet iedereen dat het niet goed te praten is.”

Het is even stil maar ze is nog lang niet uitgepraat. “Het waren niet alleen de Nederlanders die zich vreselijk misdroegen tegenover anders gekleurde mensen. Ook de Spanjaarden, en nou die konden er wat van. Laten we het eens over de Engelsen hebben. En de Portugezen en de Fransen! De heren rekenden zich steenrijk door het uitbuiten en verkopen van ‘mensen’. Waarom?! Waarom?! Ik heb het nooit begrepen. Serieus lees het boek 1493 van Charles C. Mann maar eens. Ongelooflijk hoe alles in zijn werk ging. En het ergste is nog dat de heren meenden dat dit allemaal kon."

"Maar als jullie nu denken dat iedereen het ermee eens was, dan vergis jij je gelukkig. Natuurlijk niet," gaat ze verder. "Het was maar een heel kleine groep die van mening was dat slaven misbruikt en geslagen mochten worden. Onderdrukt en vermoord zijn eigenlijk hier de meest erge woorden die hier van toepassing zijn. Alleen iedereen die het er niet mee eens was en in verzet ging, kon ook geslagen en op zijn ergst vermoord worden. De macht die de mannen zich aanmaten kwam vanuit hun opdrachtgevers, de regeringen. En daarin heeft Rutte gelijk. De regering heeft gefaald. Je kunt het je haast niet voorstellen. Mensen die veelal een kleurrijke cultuur in stand wilden houden. Met eigen religie, rituelen en regels. Soms benijdenswaardig zo standvastig als ze bleven. Wie zijn wij om daar een halt toe te roepen? Toen niet en nu niet. Het heeft te maken met vrijheid en respect. Ja, toch?"

Het wordt rumoerig in de kamer. Iemand vraagt of we de film 'Roots: Wij Zwarten' hebben gezien. Kunta Kinte (Toby) en Bell vertolkten de hoofdrollen. Het verhaal is naar een boek van Haley die over zijn familie vertelt. Deze film werd eind jaren zeventig in twee miniseries op tv vertoond. “Sommigen noemden het een sage, maar het was wel erg waarheidsgetrouw. Heftig," zegt ze, "Ik heb gedeeltes met handen voor de ogen aangehoord. Vooral het onrecht, daar kon ik niet tegen. Ik heb tranen met tuiten gehuild. En toch ben ik blij dat ik hem gezien heb. Ze zouden het nog eens moeten laten zien,” besluit ze.

En het blijkt, maar weer dat er wel degelijk wéét van is onder de mensen van nu. En niet omdat de groep 'zwarten doen ertoe' hier nu een aandeel in heeft. Want laten we nu eerlijk zijn, heeft iemand van ons zwarte piet ooit als een slaaf van sinterklaas gezien? In onze groep niemand. Het was de grappenmaker van het gezelschap met als taak de kinderen te vermaken terwijl Sinterklaas met een ander kind in gesprek was. Puur toneel. We worden er zelfs een beetje boos over als er zo’n groot vergroot glas boven dat kinderfeest gezet wordt. Hoezo dan?

En dan komt de Gouden Koets ter sprake. Een geschenk van de Amsterdamse bevolking aan het koningshuis. Op de zijkanten staat het verleden uitgebeeld. Niet weg te poetsen. Het heden is opgebouwd uit het verleden. Daar kan niemand omheen. En ook niemand heeft het recht om deze duidelijke waarschuwingen uit het straatbeeld weg te laten of te vernielen. Laat het voor de gekleurde mensen een opsteker zijn dat het zo zichtbaar als teken van 'Nooit Weer' daar staat. Het is maar een kleine groep die zich blindstaart en genoegdoening wil. Op die manier zetten ze zichzelf en hun gekleurde medeburger weer apart. En dat is wat ze dus eigenlijk zelf niet willen.

Hoe dan? Dan hoor ik haar lieve stem. Ze zat tot nu toe stil te luisteren: “Als we allemaal gelijk behandeld willen worden zullen we eerst moeten stoppen met onszelf apart te zetten. Zo maak je het alleen maar erger. Het is echt een kleine groep die van zich laat horen. Als ze niet uitkijken wordt het weer een heel hekel punt,” en dát zegt onze vriendin die zelf weet hoe het voelt. We zijn het erover eens dat het maar goed is dat er uiteindelijk wetten zijn gekomen die deze vreselijke praktijken een halt hebben toegeroepen. En alsjeblieft laat het vanaf nu afgelopen zijn met discrimineren. Wees blij met hoe wij hier in Nederland leven. In vrijheid. Niemand heeft het recht over een ander te heersen. Nergens. Respecteer elkaar zoals we zijn met al onze kleurrijke ideeën. Geef elkaar de ruimte. Ik wens jullie allemaal een vooral gezonde en vrije toekomst toe. En vergeet niet, respect begint bij jezelf.

Met vriendelijke groet,

Juffrouw Raadgever