Van zonsopkomst tot zonsondergang. Nooit werd er overgeslagen en met eerbied werd ze behandeld.
Door Juffrouw Raadgever
Ze werd voorzichtig gewassen als ze vuil was geworden en voorzichtig gedroogd na een dag van slecht weer. Het voelde als een schending als ze in het duister hing. Daarom was er naast de vlag altijd een brandende lamp. Dat was het leven van de vlag die aan het huis van de verzetsstrijder hing.
Neem nu die ene vlag, die aan dat ene huis hing. Ze hing er al ruim voor de oorlog en tijdens de oorlog was ze weggeborgen. Na de oorlog hing ze er weer. De mensen in de straat wisten allemaal dat er nu samen met haar aan de gevel een grote herinnering hing. De verzetsstrijder zou nooit meer zelf de stok in de houder duwen. En toch was ze er op alle gedenkwaardige dagen aan de gevel te zien. De vlag hing er ook vijf jaar na de oorlog toen een familielid ging trouwen.
Een andere plek
En ineens was ze weg. De bewoner van het huis was verhuisd en de vlag was meegegaan. Aan een balkon deed ze weer haar wapperende werk tot ze niet meer van de plank af kwam. Tijdens het opruimen van de woning lag ze daar ineens weer op tafel. Een nichtje, net verhuisd en nog zonder vlag, mocht haar meenemen. En ook nu weer wappert ze aan die gevel. De herinnering aan haar eerste eigenaar, ruim 75 jaar geleden, draagt ze nog steeds met zich mee.
De vlag uit
Goed voorbeeld doet goed volgen en dus vlaggen wij ook steevast als daar een aanleiding voor is. Inmiddels hebben we nog meer vlaggen. Eentje van ons dorp, die wappert altijd in de zomerfeestweek in augustus. En een Airborn-vlag, deze hangt altijd in de herdenkingsweek in september. Het officiële protocol voor vlaggen geldt hoofdzakelijk voor die van de rijksgebouwen. Dit protocol kun je heel makkelijk vinden op Google.
Omdat voor ons het vlaggen een belangrijk Nederlands gebruik is, leek het ons een goed idee het voort te zetten. We hebben ons nageslacht allemaal voorzien van een houder, stok met oranje knop, een driekleur en een oranje wimpel. Vier stuks in totaal. Met pakjesavond werd elk kind de driekleur eigenlijk opgedrongen, maar gelukkig waren ze er blij mee. Die dingen zijn tenslotte niet goedkoop.
Hij mocht de afgelopen week vaak wapperen
En zo gebeurt het dat in ons kleine Nederland aan zeker vijf verschillende huizen heel wat gevlagd is de afgelopen weken. Ook van een kennis hoorde ik dat ze ook dit jaar weer het trapje en de vlag ruim een week binnen handbereik hadden staan. Er werd eerst gevlagd voor een jarige, toen voor een gekregen lintje. Vervolgens was het Koningsdag, daarna Dodenherdenking en een dag later Bevrijdingsdag.
Door weer en wind
Hagel, onweer, regen, harde wind, een zacht briesje en tot slot een gloeiendhete zon. Alle weersomstandigheden maken die vlaggen mee. Sommigen hebben zelfs de oorlog overleefd. Weggestopt ergens in een kast. Of zoals ik al eens gehoord heb, als lange lappen zwaar katoenen stof, los van elkaar getornd. Of keurig opgevouwen in ragdunne vellen folie. Jaren later werd ze teruggevonden onderin de lappenmand van een tante. Ze had eerst niet in de gaten dat de lappen eerder een vlag vormden. Tot op een gegeven moment het kwartje viel, want alle lappen hadden dezelfde afmeting.
Het duurde niet lang of de vlag werd weer in ere hersteld. Tot nu toe vervult het nog altijd haar dienst aan de gevel van een huis in het midden van het land.
Erfenis
Zover ik weet zijn er ook heel wat vlaggen uit erfenissen die nog steeds dienstdoen. Heel begrijpelijk, want waarom zou je een vlag weggooien? Dat doe je toch zeker niet? Tenzij ze helemaal verkleurd of kapotgewaaid is natuurlijk. Gelukkig belandt de lap met vele herinneringen vaak gewoon weer in de kast. Toch maar bewaren.
Ik hoop dat de oude vlag, nu van het nichtje, het nog jaren volhoudt. Sommige vlaggen slijten nooit, dus dan zou het moeten lukken. Het volgende vlagmoment is 17 mei, dan is koningin Máxima jarig. Heb je nog geen vlag? Tijd voor een nieuwe aankoop. Wedden dat je er geen spijt van krijgt? Het is toch zo’n mooi gezicht al dat wapperende rood, wit en blauw. En dan 17 mei ook nog eens met de oranje wimpel.
Met vriendelijke groet,
Juffrouw Raadgever
- LEES OOK: Fotografie is een mooie toevoeging aan een afscheid
- Wil je niets missen? Meld je dan aan voor onze nieuwsbrief en/of volg ons op Facebook!
